Dzieci w klatce, dzieci na smyczy…czy ten świat oszalał?

Kojce i szelki dla dzieci to produkty, o których nie myślałam będąc mamą jedynaka. Nawet za najbardziej rozbrykanym dzieckiem da się zwykle nadążyć (o ile jest jedno!) i choć wspomniane gadżety mogą być pomocne, to rzadko są niezbędne.

Sprawa komplikuje się, jeśli małych dzieci jest dwoje lub więcej. Pojawiają się wówczas wyzwania, które trudno sobie wyobrazić rodzicom jedynaków lub dzieci w różnym wieku (pisałam już o nich tutaj).

W pewnym momencie, zwykle około ósmego miesiąca życia, gdy maluchy zaczynają się przemieszczać, rodzice bliźniąt po raz pierwszy spotykają się z dylematem: kogo łapać najpierw? Tego, który wspina się na krzesło czy tego, który może upaść na twardy róg ściany? Tą, która biegnie w stronę kominka czy tą, która zbliża się do schodów? Jeśli jesteśmy szczęśliwymi rodzicami trojaczków czy czworaczków, sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej.

Oczywiście najlepiej jest zabezpieczyć wszystko w domu możliwie najdokładniej: schować rodowe kryształy, telewizor zawiesić wysoko, schody zabezpieczyć bramką, a szafki specjalnymi zamknięciami. Zawsze jednak znajdzie się coś, czego zabezpieczyć się nie da. Trudno na przykład zlikwidować wszystkie krzesła i twarde rogi. Nie każdy ma też na stałe kogoś do pomocy przy dzieciach. Wiele mam (a nieraz tatusiów) zostaje z dziećmi sam na sam przez wiele godzin dziennie. Na czas ugotowania obiadu, nastawienia prania, a nawet załatwienia swoich potrzeby fizjologicznych, muszą zapewnić dzieciom bezpieczeństwo. Z pomocą przybywa wówczas kojec.

Gdy dzieci jest dwoje lub więcej, świetnie sprawdza się kojec drewniany, złożony z kilku (najczęściej ośmiu) elementów. Podłogę w kojcu można wyłożyć chociażby piankowymi puzzlami, matami łazienkowymi lub dywanem podścielonym np. pianką stosowaną jako podkład pod panele. Jest w nim dosyć dużo miejsca na swobodne turlanie się, siadanie i wstawanie, a w późniejszym czasie – na urządzenie mini sali zabaw. Oczywiście nie chodzi o to, by dzieci były same w kojcu godzinami, ale spędzały tam bezpiecznie czas wtedy, gdy jest to potrzebne lub gdy same tego chcą.

Kojec ze zdjęcia nie należy do nas, ale mieliśmy dokładnie taki sam. Wyznaczał w salonie miejsce bezpiecznej zabawy dla dzieci. Pomagał też utrzymać jako-taki porządek (wieczorem wystarczyło wstawić do niego zabawki, rozproszone po całym pokoju;) Gdy już spełnił swoje zadanie i dziewczynki podrosły na tyle, że mogą same wchodzić niemal wszędzie bez obaw, że zrobią sobie krzywdę, kojec został rozłożony na elementy i służy do odgrodzenia niebezpiecznych miejsc – takich jak gorący kominek, grill czy schody.

Kolejnym gadżetem ułatwiającym życie wielu rodzicom bliźniąt są szelki dla dzieci. Zwane przez niektórych (złośliwie?) smyczami, pomagają opanować dwójkę dzieci jednocześnie i zapewniają im bezpieczeństwo na spacerach. Ktoś, kto nie próbował samodzielnie złapać dwójki dzieci biegnących w dwóch różnych kierunkach może nie doceniać powagi sytuacji.

Szelki występują w rozmaitych wersjach, spośród których najpopularniejsze są te z plecaczkiem. Dzieci chętnie je noszą, a ładna forma pozwala uniknąć skojarzenia z wyprowadzaniem pieska na spacer. Maluchy mają w szelkach większą swobodę niż idąc z rodzicem za rękę lub jadąc w wózku. Przyznam, że sama nie miałam potrzeby korzystać z nich na spacerach (choć mam najprostszy model, który służy nam jako pasy w rozmaitych podwórkowych pojazdach, np. w tym wagoniku), ale gdybym chodziła sama z dziećmi  po mieście, używałabym ich bez wahania. Oburzone spojrzenia czy niewybredne komentarze (które podobno wciąż wędrują pod adresem rodziców prowadzących dzieci na szelkach) są niczym wobec ryzyka wbiegnięcia malucha pod samochód.

Choć kojce i szelki mogą kojarzyć się z ograniczeniem wolności, w rzeczywistości pozwalają rodzicom bliźniąt (i nie tylko) zadbać o bezpieczeństwo swoich pociech. Dwoje malutkich dzieci w tym samym wieku to wyjątkowe wyzwanie wymagające specjalnych środków;)

P.S. Dziękuję mamie tych uroczych chłopaczków za udostępnienie zdjęć!:)

Podziel się