Czy mielonka tyrolska musi skracać życie?

Ta wiadomość może niejednemu zburzyć obraz świata. Mielonka tyrolska może być zdrowa! Bo – że jest smaczna i dzieci ją uwielbiają, to wiadomo.

Dawniej, w czasach gdy jedzenie miało być po prostu smaczne, mielonka tyrolska była nieodzownym towarzyszem wszelkich wycieczek. Rozpakowywana z konserwy w rozklekotanym autobusie, z pyszną galaretką, pachnąca i sycąca. Mniam! Często pojawiała się również na szkolnych kanapkach, kuchennych blatach i ławach – jamnikach.

Dziś poza walorami smakowymi zwracamy też uwagę na skład produktów. Chcemy żyć zdrowiej i dłużej. Mielonka, niestety, naturą nie grzeszy. Dlatego wielu rodziców wrzuca ją na listę produktów dzieciom zakazanych, samemu spożywając ją od czasu do czasu ukradkiem, właśnie dla smaku i wspomnień.

Czas z tym skończyć, pomyślałam, i przeczesałam internet w poszukiwaniu rozwiązań. „To”, powiedziałam, wymachując ekranem laptopa przed oczami mojego męża. A że mam go dobrego (męża, nie laptopa), to – gdy już zdążyłam o sprawie zapomnieć – dokonał odpowiedniego zakupu. Może było trochę inaczej, grunt, że urządzenie jest.

Urządzenie równie niepozorne i niedrogie (lekko ponad 60 złotych), co niezbędne do wykonania domowej mielonki tyrolskiej. Pysznej jak ta, którą jadłeś w dzieciństwie, tyle że bez tych wszystkich GMO, MOM, HGW, ZOMO i tak dalej.

SZYNKOWAR. Tak nazywa się to cudo, o którym przez ponad 30 lat nie miałam pojęcia.

W zestawie są jeszcze woreczki oraz termometr do mierzenia temperatury potraw.

Wstęp jak zwykle przydługi, ale to dla zbudowania napięcia. Poniżej wstawiam jeszcze obrazek motywujący.

Zjadłoby się, prawda? To do roboty!

Składniki:

800 gram mięsa z łopatki

200 gram wołowiny (np. z udźca, nie musi być taka dobra jak na tatara)

200 gram boczku (bez skóry i kości oczywiście)

200 ml bulionu (może być to po prostu domowy rosołek)

1 płaska łyżka soli peklowej (jedyna trucizna w całym przepisie, jednak o wiele słabsza od arszeniku, więc śmiało;)

1 łyżeczka żelatyny

1/4 łyżeczki gałki muszkatołowej

1/2 łyżeczki pieprzu mielonego (kolorowego lub czarnego)

3/4 łyżeczki pieprzu ziołowego (mieszanka przypraw, nie mylić z pieprzem)

Przygotowanie:

Mięso mielimy. Przyprawiamy solą peklową, gałką, pieprzem mielonym oraz ziołowym. Mieszamy aż zacznie być lekko lepkie. Pozostawiamy w lodówce na minimum 12 godzin.

Po tym czasie dodajemy żelatynę, bulion i znów mieszamy. Pozostawiamy w lodówce znowu na minimum 12 godzin (jak zostanie tam dłużej, nawet 2 dni, to nic, sól konserwuje).

Do wysokiego garnka wlewamy wodę i włączamy palnik (gaz/prąd czy kto co ma). Woda ma mieć docelowo 80 stopni (wtedy od dna odrywają się pojedyncze, małe banieczki) i musi być jej tyle, by po wstawieniu szynkowaru nie dostała się do jego wnętrza (czyli ok. centymetr poniżej pokrywki).

W czasie, gdy woda nabiera temperatury, umieszczamy woreczek w szynkowarze i napychamy go mięsem. Musimy starannie ubijać, by później nie było w mielonce dziur. Woreczek zakręcamy, przyciskamy pokrywką i zamykamy szynkowar. Umieszczamy go w wodzie o temperaturze 80-90 st. C i parzymy tak przez około 2 godziny. (Temperaturę wody co jakiś czas należy sprawdzić; ma ona stale mieć 80-90 st. C.). Gotowe mięso powinno mieć temperaturę 80 st. C.

Wyjmujemy szynkowar z garnka, wstawiamy go do zimnej wody na około 15 minut. Następnie studzimy w lodówce przez minimum 6 godzin.

Po tym czasie wyjmujemy naszą pyszną, gotową do zjedzenia, zdrową, domową mielonkę tyrolską z urządzenia. Jeśli nie chce wyjść, polewamy szynkowar przez chwilę ciepłą wodą.

Dobrego apetytu!

Szczerze polecam! Po sukcesie mielonki zabieram się za produkcję innych domowych wędlin. Zdam relację:)

Podziel się